Λιλίκα Νάκου
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Λιλίκα Νάκου | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Λιλίκα Νάκου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1904[1] Αθήνα Αττική Ελλάδα |
| Θάνατος | 25 Μαΐου 1989 (85 ετών) Αθήνα Αττική Ελλάδα |
| Κατοικία | Αθήνα Γενεύη Παρίσι Ρέθυμνο Πατήσια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | συγγραφέας, δημοσιογράφος |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Νεοελληνική πεζογραφία |
| Σημαντικά έργα | Η Κυρία Ντορεμί, Για μια καινούργια ζωή, Η κόλαση των παιδιών |
Η Λιλίκα Νάκου (πραγματικό όνομα Ιουλία Νάκου) (24 Φεβρουαρίου 1904-25 Μαΐου 1989) ήταν Ελληνίδα δημοσιογράφος και πεζογράφος.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Λιλίκα Νάκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1904, όπου και πέθανε το 1989. Ήταν κόρη του δικηγόρου και υπουργού επί κυβερνήσεων Βενιζέλου Λουκά Νάκου και της Ελένης Παπαδοπούλου, αδελφής της λογοτέχνιδας Αρσινόης Παπαδοπούλου. Στη Γενεύη, όπου εγκαταστάθηκε με τη μητέρα της μετά το χωρισμό των γονιών της, τέλειωσε το γυμνάσιο, πήρε μαθήματα πιάνου και σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή του ομώνυμου Πανεπιστημίου. Στο Παρίσι σπούδασε γαλλική λογοτεχνία στη Σορβόννη, και εργάστηκε σε γαλλικούς εκδοτικούς οίκους. Στη Γαλλία ήρθε σε επαφή με σοσιαλιστικούς κύκλους και γνωρίστηκε με τους Ρομαίν Ρολάν και Μιγέλ ντε Ουναμούνο. Στην Ελλάδα επέστρεψε στις αρχές της δεκαετίας του ’30. Εργάστηκε από το 1934 ως δασκάλα Ωδικής για βιοποριστικούς λόγους, αρχικά στο Ρέθυμνο και στη συνέχεια στα Πατήσια.
Δύο χρόνια αργότερα εγκατέλειψε τη διδασκαλία και αφοσιώθηκε στη δημοσιογραφία. Έγραψε στις εφημερίδες Ακρόπολις και Έθνος, καθώς και στα περιοδικά Νέα Εστία, Νεοελληνικά Γράμματα, Φιλολογική Πρωτοχρονιά, Ο κύκλος κ.ά.. Πέρασε ιδιαίτερα δύσκολα χρόνια στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής όπου έχασε τη μητέρα της από την πείνα, ενώ η ίδια σώθηκε από λιμοκτονία από τον Ερυθρό Σταυρό. Σ' αυτό το διάστημα βοήθησε τους διωκόμενους κομμουνιστές, ενώ εργάστηκε εθελοντικά στο Νοσοκομείο Παίδων της Ριζαρείου. Μετά την απελευθέρωση ταξίδεψε ξανά στο εξωτερικό για αρκετά χρόνια. Τη δεκαετία του '60 εμφάνισε έντονα προβλήματα υγείας, τα οποία την συνόδευσαν μέχρι το τέλος της ζωής της.
Δώρισε την προσωπική της βιβλιοθήκη στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς.
Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με δημοσιεύσεις διηγημάτων, νουβελών σε περιοδικά του Παρισιού όπως τα Monde, Clarté, Nouvelles Litteraires. Στην Ελλάδα εξέδωσε το 1932 την συλλογή διηγημάτων Η Ξεπάρθενη, ενώ την ίδια περίοδο γνωρίστηκε με το Νίκο Καζαντζάκη και τους λογοτέχνες της Δεξαμενής (Βάρναλης, Θεοτόκης, Καμπύσης κ.ά.). Πηγή των έργων της ήταν τα προσωπικά της βιώματα, και είχε έντονες επιρροές από το φεμινιστικό κίνημα γραφής. Δύο από τα ιδιαίτερα γνωστά μυθιστορήματα της Νάκου είναι: η Κυρία Ντορεμί [2] και το Για μια καινούργια ζωή [3] που διασκεύασε τηλεοπτικά ο συγγραφέας Γιάννης Κανδήλας και προβλήθηκαν από την κρατική τηλεόραση στη δεκαετία του '80.
Πέθανε στα 84 της χρόνια έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο στην οικία της στους Αμπελοκήπους, στις 25 Μαΐου 1989.[4]
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ημερομηνία αφορά τις πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις:
Διηγήματα - Μυθιστορήματα - Νουβέλες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η ξεπάρθενη. Αθήνα, 1932.
- Παραστρατημένοι. Μυθιστόρημα. Αθήνα, Γκοβόστης, 1935.
- Η κόλαση των παιδιών. Αλεξάνδρεια, Γρίβας, 1944.
- Ναυσικά. Αθήνα, 1953.
- Η κυρία Ντορεμί. Αθήνα, Δίφρος, 1955.
- Τα ανθρώπινα πεπρωμένα. Μυθιστόρημα· Πρόλογος Raphael Weill του κολλεγίου της Γαλλίας. Αθήνα, Βιβλιοεκδοτική, 1955 (και ανατύπωση με τίτλο Γη της Βοιωτίας από τις εκδόσεις Γαλαξίας, 1967).
- Για μια καινούρια ζωή. Αθήνα, Μαυρογιώργης, 1960.
- Οι οραματιστές της Ικαρίας. Αθήνα, Φέξης, 1963.
- Η ιστορία της παρθενίας της δεσποινίδας Τάδε. Αθήνα, Δωρικός, 1981.
Μυθιστορηματικές βιογραφίες - Δοκίμια - Αναμνήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η ζωή του Έδγαρ Πόε. Αθήνα, έκδοση του περ. Νέα Εστία, 1936 (και επανέκδοση με τίτλο Ποτέ πια από τον Πάπυρο το 1975).
- Οι παραγνωρισμένοι. Αθήνα, Δωρικός, 1978.
- Η ζωή του Σεμελβάις. Αθήνα, δωρικός, 1982.
- Ζαν Ζωρές. Αθήνα, Δωρικός, 1985.
- Προσωπικότητες που γνώρισα. Αθήνα, Alvin Redman Hellas, 1965.
- Το χρονικό μιας δημοσιογράφου. Αθήνα, Δωρικός, 1979.
- Μόσχω Τζαβέλλα· Ιστορική αφήγηση· Φιλολογική επιμέλεια, πρόλογος και επίμετρο Κ.Α.Δημάδης. Αθήνα, Καστανιώτης, 199;
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- επίσημη ιστοσελίδα του ΕΚΕΒΙ Αρχειοθετήθηκε 2016-03-06 στο Wayback Machine.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 141674148. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Η Κυρία Ντορεμί (Αρχείο της ΕΡΤ)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2018.
- ↑ «Για μια Καινούργια Ζωή (Αρχείο της ΕΡΤ)».[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ελευθεροτυπία, Έφυγε η Κυρία Ντο-ρε-μι..., 26-5-1989, σελ. 28.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]